در فناوی تارا هم مانند فیبر نوری از نور برای انتقال داده استفاده می‌شود با این تفاوت که در اینجا دیگر فیبر نوری وجود ندارد.
تارا برای انتقال اطلاعات با سرعت بالا از یک باریکه‌ی نوری نامرئی استفاده می‌کند که بین درگاه‌های تارا مخابره می‌شود و بین آن‌ها اتصال ایجاد می‌کند. تارا می‌تواند تا فاصله‌ی 20 کیلومتری را پوشش دهد و پهنای باندی بیش از 20Gbps ایجاد نماید که برای اتصال هزاران نفر و دیدن ویدیو‌های شبکه‌های اجتماعی به‌صورت همزمان کافی است.
این فناوری با اتصال به شبکه‌ی فیبر نوری می‌تواند اینترنت پر سرعت را در با هزینه و زمان اندک و بدون دشواری ارایه دهد.
تارا نیاز به یک مسیر باز بدون مانع دارد به همین دلیل باید درگاه‌ها در بالای برج‌ها، تیرهای برق یا پشت بام خانه‌ها قرار گیرد. این روش در نواحی دورافتاده می‌تواند پوشش مناسبی در نقاط کور بین سلولی و هات‌اسپات‌های بی سیم ایجاد کند.
هدف از اجرای این طرح، ارایه اینترنت به نقاط دورافتاده افریقا است و کنیا نخستین کشوری خواهد بود که به این فناوری مجهز می‌شود تا در نقاطی که فراهم نمودن فیبر نوری یا تهیه شبکه‌ی سیمی مشکل و پرهزینه است دسترسی به اینترنت را فراهم کند.
دیدگاهتان را بنویسید.