فناوری همه چیز را دگرگون ساخته است، اطلاعات و اخبار با سرعت بسیار بالا منتشر می‌شوند بی آن‌که اصلاح و توقف انتشار آن‌ها ممکن باشد. انحصار نشر خبر از میان رفته است و داشتن ابزاری که امروز برای انتشار اطلاعات در اختیار همه‌ی مردم قرار دارد، روزگاری نه چندان دور آرزوی دست نیافتنی سازمان‌های بزرگ خبری و اطلاع رسانی بود. شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی، موازنه‌ی قدرت را در جهان تغییر داده‌اند، آن‌ها توانسته‌اند اخبار را بی هیچ ملاحظه‌ای در گستره‌ی وسیعی از جامعه پراکنده سازند. موج‌های خبری پر سرعت و پر قدرت، همه‌ی سدها را بی پروا می‌شکافند و پیش می‌روند. گاه امنیت روانی جامعه را چنان با خطر روبه‌رو می‌کنند که جبران آسیب‌های آن ناممکن می‌شود. خرافه‌ها و اخبار جعلی آن‌چنان هنرمندانه ذهن مردم جامعه را به بازی می‌گیرند که گاهی گذر زمان هم نمی‌تواند حقیقت‌ها را نمایان سازد.
مردمی که برای خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها و پوشیدنی‌ها و دیگر نیازهای خود به بهترین برندها و کیفیت‌ها مراجعه می‌کنند، بی‌توجه به دست‌پخته‌های خبری و اطلاعاتی که گاه در نامناسبت‌ترین و آلوده‌ترین کارگاه‌های خبرسازی و بنگاه‌های خبرپراکنی، ساخته و پرداخته می‌شوند، بی آن‌که بدانند این دست پخته‌های بی کیفیت، غذای روح و تغذیه‌ی روان یک جامعه خواهد شد، تنها با فشردن یک دکمه به نشر آن می‌کوشند و فضای روانی جامعه را ملتهب می‌سازند.
در این بازار آشفته‌ی پر هیاهو، رسالت رسانه‌های حقیقی، رساندن حقیقت به ذهن‌‌های حقیقت جو است. حقیقتی که خبرنگار با قرار گرفتن در مناسب‌ترین نقطه و با نگرشی ژرف و نگاهی موشکافانه و حرفه‌ای در پی کشف و نشر آن است. رسالت خبرنگار خبر نویسی نیست، رسالت او کشف حقیقت مورد نیاز جامعه است. جامعه برای توسعه نیازمند افراد توانمند است و دانستن نقطه‌ی آغاز توانستن و توانمندی است، هر چه آگاهی جامعه افزایش یابد، آسیب‌پذیری آن کاهش می‌یابد، جامعه‌ای که با حقیقت آشنا نباشد، جامعه‌ای ناتوان است. با نوشتن جمله‌ی کلیشه‌ای «١٧ مردادماه روز خبرنگار گرامی باد»، نمی‌توان او را گرامی داشت. برای گرامی‌داشت خبرنگار، باید از حاصل کار او حمایت کرد. باید تقویت رسانه‌های واقعی را به عنوان یک مسوولیت اجتماعی بپذیریم.
شما چگونه از رسانه‌ها حمایت می‌کنید؟
دیدگاهتان را بنویسید.