شاید بتوان گفت عصر الکتریسیته در سال ۱۸۸۰ میلادی با اختراع لامپ روشنایی الکتریکی و ساخت کارخانه‌ی مرکزی تولید برق به نام «ایستگاه پرل استریت» در سال ۱۸۸۲ و راه‌اندازی نخستین سیستم توزیع نیروی الکتریسیته جهان در چهارم سپتامبر همان سال با ولتاژ ۱۱۰ ولت و ۵۹ مشتری در مرکز منهتن توسط توماس آلوا ادیسون، آغاز شد. می‌گویند وقتی ادیسون در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ (۲۵ مهر ۱۳۱۰) در سن ۸۴ سالگی براثر بیماری دیابت از دنیا رفت، رئیس جمهور وقت ایالات متحده‌ی امریکا پیشنهاد داد ۳ دقیقه به احترام توماس در سراسر امریکا خاموشی اعمال کنند، کارشناسان در پاسخ گفتن، خسارت ناشی از سه دقیقه خاموشی را نخواهند توانست تا ۵۰ سال آینده جبران کنند، بنابراین به احترام توماس ادیسون یک دقیقه در مجلس سکوت کردند و یک دقیقه لامپ‌های روشنایی را در امریکا خاموش نمودند.
دهم اردیبهشت ماه روز صنعت برق اعلام شده است. این روز غیر رسمی فرصتی است تا اندکی از کوشش‌های تلاشگران این صنعت به جامعه نشان داده شود. اگر چه وزارت نیرو می‌توانست و می‌تواند برای ثبت رسمی این روز یا هر روز دیگری به نام صنعت برق، در طول سال یک روز توجه جامعه و برنامه‌ریزان اقتصادی را به اهمیت این صنعت مهم و زیربنایی جلب نماید. شاید این پرسش ذهن بسیاری را به خود مشغول کند که آیا هنوز هم کسانی هستند که از اهمیت صنعت برق بی‌خبر باشند؟ اقتصاد کنونی صنعت برق و چالش‌ها و مشکلاتی که در این سال‌ها صنعت برق با آن دست به گریبان بوده و این صنعت را به سمت خاموشی‌های گسترده‌ی تابستان ۱۴۰۰ سوق داده است نشان از بی‌اهمیت جلوه دادن این صنعت در برنامه‌ریزی‌های بودجه در دولت‌ها و مجلس‌های مختلف است. برنامه‌ریزی‌هایی که راه توسعه را بر صنعت برق بسته، پیمانکاران آن را دچار مشکل نموده و اکنون مشکلات را به سطح جامعه و دیگر صنایع به شکل کمبود انرژی الکتریکی کشانده است. این در حالی است که امنیت، رفاه و انرژی پیوندی ناگسستنی دارند. امید است با برنامه‌های پیش‌بینی‌شده‌ی کنونی بخشی از این مشکلات حل شود و در سال‌های بعد وضعیت مطلوب را تجربه نماید.
دهم اردیبهشت ماه روز صنعت برق بر همه‌ی فعالان و تلاشگران این عرصه مبارک‌باد.
دیدگاهتان را بنویسید.