در حالی که هوش مصنوعی و اقتصاد دیجیتال که هر دو مبتنی بر فضای مجازی و اینترنت هستند در صدر مهمترین دگرگونیهای فناوری در همهی بخشهای علمی و صنعتی در دنیا قرار دارند، برنامههای گوناگونی در کشورهای مختلف از توسعه یافته تا در حال توسعه در حال اجرا است تا از این قافلهی تندروی در حال گسترش عقب نمانند. شورای عالی انقلاب فرهنگی هم اکنون خبر از ایجاد «سازمان ملی هوش مصنوعی» و تشکیل «شورای راهبردی هوش مصنوعی» میدهد تا به صورت مستقل زیر نظر رئیس جمهور کار کند. این موضوع که درک سطح بالایی از اهمیت هوش مصنوعی در کشور وجود دارد، بسیار خوشحال کننده است اما داوری در مورد این که برنامههای این سازمان که بیشک با بخشی از آنچه بر عهدهی زیرشاخههای معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری همپوشانی خواهد داشت تا چه اندازه به گسترش هوش مصنوعی کمک خواهد نمود نیازمند گذشت زمان است و امید است با سپردن آن به دست متخصصان کاردان و توانمند، فقط بدنهی دولت را فربهتر نکند و یک سازمان ناکارآمد سنگانداز در مسیر توسعهی هوش مصنوعی ایجاد ننماید.
اما چند نکتهی مهم باید مورد توجه قرار گیرد؛ هوش مصنوعی و اقتصاد دیجیتال نیازمند زیرساختهای قوی در بخش اینترنت و سختافزارهای مربوط به آن و البته انسانافزارهای لازم است. ما در بخش اینترنت افزون بر بحث فیلترینگ، با کیفیت بسیار پایین اینترنت در کشور روبهرو هستیم و بسیاری از سایتها و شبکههای کارآمد و پرکاربرد جهانی به دلیل فیلترینگ یا تحریمها در دسترس نیستند که خود آسیب جدی به توسعه و گسترش آن است. در بخش سختافزاری، ورود تجهیزاتی مانند گوشیهای نسل جدید آیفون که از هوش مصنوعی بهره میبرند و بر مبنای آن طراحی شدهاند به کشور ممنوع شده است و از سوی دیگر خروج نخبگان و متخصصان، بهویژه در حوزهی فناوری اطلاعات از کشور سرعت گرفته است.
به این ترتیب امیدواری به توسعهی این بخش در سایهی تصمیمهای جدی و برنامههای دقیق و انتخاب اشخاص توانمند در این حوزه است. از ویژگیهای فناوریهای نوین، سرعت پیشرفت آنها است که جبران عقب ماندگیهای این حوزه را ناممکن میسازد و این وظیفهی دولت چهاردهم را سنگینتر مینماید. دولتی که باید در چندین زمینه با وجود نهادهای موازی که در بسیاری از آنها دولت نقش پر رنگی ندارد، دست به اصلاح، تصمیمگیریها و اقدامهای جدی بزند تا چالشهای پیشروی توسعهی هوش مصنوعی را هموار نماید.
دیدگاهتان را بنویسید.