حالا زمین یک‌بار دیگر به دور خورشید چرخیده و سال ۱۴۰۳ با ۳۶۶ روز به پایان رسیده است. نه روزگار چشم به راه مانده است تا ما کارهای بر زمین مانده را به سرانجام برسانیم و نه زمین گردش خود را کندتر نموده است تا با کندی‌ها و ناکارآمدی‌های ما، خود را هماهنگ کند. توسعه و آبادانی و پیشرفت نیازمند خردورزی و برنامه‌ریزی‌های ژرف‌نگرانه است.
هر سستی و کاهلی و تصمیم نابخردانه‌ای در دنیای پر از دگرگونی امروز، واپس‌ماندگی‌های جبران‌ناپذیری را بر ما سوار می‌کند و توسعه و پیشرفت را با چالش روبه‌رو می‌سازد.
صنعت برق و اقتصاد کشور روزهای ناخوشی را در سال ۱۴۰۳ از سر گذراند و اکنون در آغاز چهارمین سال از سده‌ی نو، چاره‌ای جز دگرگونی در نگرش‌های ناکارآمد پیشین، پیش روی ما نگذاشته است. کشور جز با نگرش‌های نو در سایه‌ی همدلی و استفاده از همه‌ی توان‌ها و توانمندی‌ها به‌سوی پیشرفت و توسعه حرکت نخواهد کرد. آغاز سال مجالی است برای نو اندیشیدن و نوگرایی در اندیشه‌ها و روش‌ها در تمامی زمینه‌ها.
چالش‌های آب و انرژی که نگرانی برجسته‌ی کشور در سال آینده است باید با همراهی همه‌ی ایرانیان حل شود و این نیازمند تلاش و کوشش کارآزمودگان و گوش سپردن به اندیشه‌ورزان خردمند است. بدون آب و انرژی نه تنها توسعه و پیشرفت که زیستن هم ممکن نیست.
اکنون بهار آمده است، پیام بهار، همدلی و دوستی و مهربانی و نو شدن است. از این پیام بهار، بیاموزیم و به‌کار بندیم که اگر در بند کهنه‌ها بمانیم این سرزمین کهن شادکامی را از یاد خواهد برد. با همدلی و دوستی و تلاش، امید را در این سرزمین بگسترانیم که ایران، خانه‌ی ما، کشور ما و وطن ماست. همگام با بهار به دامان بلند ایران بهترین‌ها را پیشکش نماییم.
بهارتان فرخنده و صدای گام‌های بهار در اندیشه و دل‌های‌تان پاینده باد.
دیدگاهتان را بنویسید.