چکیده
فرایند کنترل سطح بیهوشی بیماران امری بسیار پیچیده، دشوار و مهم است. استفاده از علایم حیاتی در هنگام عمل با توجه به در دسترس بودن همیشگی و طرز استفاده آسان و سریع این علایم نسبت به استفاده از الکتروانسفالوگرام که در تمامی اتاق عمل‌ها موجود نمی‌باشد، کاربردی آسان‌تر و به مراتب ساده‌تر را دارد. در میان کنترلکنندهها، روش کنترل فازی به دلیل تاثیر دانش فرد خبره در قوانین آن برای تعیین دوز دارو، یکی از بهینه‌ترین روش‌ها بر پایه‌ی دانش افراد خبره می‌باشد چرا که به دلیل پیچیدگی زیاد فرایند بیهوشی، سنتز یک مدل نظری از اصول فیزیولوژیکی کاری دشوار است. بنابراین استراتژی مدل‌سازی در این پژوهش براساس منطق فازی بنا نهاده شده است. علاوه بر‌آن به منظور تعیین دقیق‌تر عمق بیهوشی، روش‌ها و پیش پردازش‌های متفاوتی برای تحلیل سیستم ارایه شده است. در این تحقیق برای دستیابی به یک روش کنترل ساده، ارزان و امن جهت کنترل عمق بیهوشی، از تحلیل پارامترهای میانگین فشار خون، ضربان قلب، سن و وزن استفاده شده است.
روش پیشنهادی در این مطالعه بر روی 10 بیمار مختلف که در بیمارستان اصفهان تحت عمل سزارین قرار داشته‌اند، اعمال و نتایج کنترلر پیشنهادی با میزان دوز تزریقی توسط متخصص مقایسه شده است. نتایج تجربی نشان می‌دهد روش پیشنهادی دارای میزان خطای 13% برای داروی فنتانیل و 3/2% برای داروی مورفین نسبت به مقدار نهایی تزریقی برای بیهوشی بیمار می‌باشد که میزان خطا در مورد مورفین بسیار کمتر از خطای متخصص در تعیین میزان دوز داروی بیهوشی قبل از شروع عمل می‌باشد.
دیدگاهتان را بنویسید.