وی افزود: در حالی‌که ضریب تولید نیروگاه‌های خورشیدی 10 تا 20 درصد و نیروگاه‌های بادی فعلی در مناطق بادخیز 40 درصد است، اصلا نیروگاه‌های قابل اعتمادی به شمار نمی‌روند. اما در مقابل هر توربین اینولاکس بسته به سرعت باد در منطقه از ضریب تولید 60 تا 90 درصدی برخوردار است.
به گفته‌ی سه‌دهی، در فناوری اینولاکس جریان باد پس از ورود به سیستم تحت کنترل در می‌آید و پس از متمرکز شدن وارد مسیری تنگ می‌شود که فشار آن را کاهش و سرعت آن را افزایش می‌دهد.
مدیرعامل شرکت نیروگاه‌های بادی «توان گستران راما» (وات ویند) با اشاره به رابطه مستقیم توان این نوع از توربین‌های بادی با طول پره و سرعت باد، گفت: دو برابر شدن طول پره، توان این دستگاه را چهار برابر و دو برابر شدن سرعت باد، توان آن را تا هشت برابر افزایش می‌دهد و به این ترتیب، باد در تسخیر و کنترل در می‌آید.
سه‌دهی گفت: توربین‌های بادی معمولی به حداقل سرعت باد سه تا چهار متر بر ثانیه برای راه‌اندازی نیازمندند، اما سرعت باد کمتر از یک متر بر ثانیه برای راه‌اندازی اینولاکس کافی است، همچنین باد شدید با حداقل سرعت 25 متر بر ثانیه منجر به قفل شدن توربین‌های بادی معمولی می‌شود، اما هر سازه اینولاکس با استاندارد سرعت باد 120 کیلومتر بر ساعت طراحی می‌شود.
به گفته‌ی وی، در توربین‌های بادی قدیمی، کل سیستم باید همراه با تغییر جهت باد تغییر مسیر داده و بگردد، اما در اینولاکس نیازی نیست، وجود پره‌های کوتاه‌تر قابلیت گردش سه هزار و 650 دور در دقیقه‌ای به پره‌ها می‌دهد و دیگر نیازی به وجود سیستم کنترل زاویه پره که در توربین‌های قدیمی در سرعت گردش 12 متر بر ثانیه اعمال می‌شود، نیست و همه اینها هزینه‌های این فناوری را کاهش داده است.
سه‌دهی افزود: این سازه را می‌توان در مناطق مختلف در جنس‌ها و وزن‌های مختلف از جمله فایبرگلاس و پارچه‌های تحت کشش تا سیمانی و بدنه‌های ضد سایش طراحی کرد و بطور نمونه ساخت سازه‌های سیمانی این محصول در سیستان و بلوچستان، گرد و خاک همراه با بادهای 120 روزه منطقه را فیلتر می‌کند.
مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: توربین‌های اینولاکس تحولی در عرصه توربین‌های بادی به شمار می‌رود و علاوه بر رفع مشکلات توربین‌های فعلی بادی، رقیبی برای سایر توربین‌های فسیلی نیز به شمار می‌رود.
سه دهی با اشاره به اینکه توربین‌های بادی فعلی در سطح جهان اشاعه زیادی نیافته‌اند، ادامه داد: عمده دلایل این موضوع، دارا بودن پره‌های بسیار بزرگ، برج‌های عظیم، نبود جاده‌های مناسب دسترسی در مناطق بادخیز، نبود شبکه‌های برق و لزوم ساخت آنها و ... است که گاهی اوقات حتی هزینه‌های احداث آنها از هزینه ساخت نیروگاه بیشتر می‌شود.
به گفته‌ی این فعال بخش خصوصی، هزینه‌های بالای تعمیر و نگهداری و لزوم انجام این مهم در ارتفاع 100 متری که سختی‌های خاص خود را دارد، همگی جزو مسایلی است که هر خرابی جزیی این نیروگاه‌ها را در حد یک پروژه بزرگ مطرح می‌کند و باید به همه این مشکلات، نبود باد مناسب در همه اوقات را نیز اضافه کرد.
سه‌دهی افزود: در مقابل، فناوری اینولاکس از این مشکلات مبری است؛ به طوری‌که به دلیل الهام گرفتن ساخت این توربین از بادگیرهای استان یزد، نیازی به نصب آنها در مناطقی که حتما از باد برخوردار باشند، نیست.
وی درباره زمینه آشنایی با فناوری اینولاکس گفت: از سال 2012 میلادی و به دنبال آشنایی با این فناوری برای نخستین بار در کشور نیوزلند، فعالیت خود را با صاحب فناوری آقای پروفسور «داریوش اعلایی» که یک دانشمند ایرانی است، آغاز و از همان زمان معرفی این محصول را در این کشور آغاز کردم.
سه‌دهی گفت: از سال 2013 و پس از معرفی این فناوری در برخی دانشگاه‌های کشور از جمله صنعتی شریف، صنعتی اصفهان و هرمزگان ، با این توجیه که فناوری پیش گفته جزو انرژی‌های پاک بوده و ارتباطی به مسایل هسته‌ای ندارد، مجوز فعالیت و تجاری سازی این محصول در ایران از وزارت امور خارجه نیوزیلند اخذ شد.

** ارزان‌ترین فناوری توربین بادی
مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: در حالی‌که در جهان هر پروژه نیروگاهی 100 مگاواتی با قیمت یک هزار دلار در هر کیلو وات ساعت توسط چینی‌ها، یک هزار و 500 تا دو هزار دلار در هر کیلووات ساعت توسط اروپایی‌ها و 2 هزار تا 2 هزار و 700 دلار در هر کیلووات ساعت توسط امریکایی‌ها ساخته می‌شود، اما فناوری اینولاکس با هزینه‌ای بین 750 تا یک هزار دلار در هر کیلووات ساعت احداث می‌شود.
سه دهی افزود: برآوردها نشان داده برگشت سرمایه در مزارع بادی که از فناوری اینولاکس استفاده کرده‌اند، کمتر از یک سال بوده و هزینه‌های تعمیر و نگهداری آنها تنها 50 درصد مزارع بادی معمولی است.
مدیرعامل شرکت وات ویند گفت: اینولاکس حتی قابلیت نصب بر روی پشت بام ساختمان‌ها و برج‌ها را نیز دارد و بدون اینکه فضای مفیدی از ساختمان بگیرد می‌تواند با رعایت مقوله پدافند غیرعامل به تامین برق آنها بپردازد.
سه دهی با بیان اینکه قابلیت تولید برق از چند میلی وات تا چند صد مگاوات در فناوری اینولاکس وجود دارد، از قابلیت به‌کارگیری آنها در پارک‌ها و فضاهای عمومی و همچنین در مواقع اضطراری سیل، زلزله و ... خبر داد.

** مشکل تامین سرمایه
این فعال بخش خصوصی با اشاره به استقبال خوب مسوولان سازمان انرژی‌های نو ایران و نهاد ریاست جمهوری از این فناوری، مشکل اصلی آن را تامین سرمایه عنوان کرد و گفت: بانک‌های ایرانی باید بر اساس قانون، قرارداد خرید تضمینی برق را به‌عنوان ضمانت بپذیرند، اما در عمل آن را رعایت نکرده و 120 درصد سرمایه مورد نیاز را به‌عنوان وثیقه مطالبه می‌کنند.
سه دهی تاکید کرد: اگر دولت می‌خواهد به اهداف همایش بین‌المللی کاب 21 پاریس دست یابد، باید مشکلات سرمایه‌گذاری و تضمین‌های مربوطه را حل و فصل کند.
استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و نو به دنبال حضور ایران در همایش بین‌المللی زیست محیطی پاریس فرانسه مشهور به «کاب ٢١» که از 30 نوامبر تا 11 دسامبر سال 2015 (9 تا 20 آذرماه 94) در پاریس برگزار شد، قوت گرفت.
مدیرعامل شرکت وات ویند می گوید، دستیابی به اهداف انرژی پاک با توربین‌های بادی کنونی موجود، بسیار سخت است، اما با فناوری اینولاکس حتی می‌توان به فراتر از این اهداف اندیشید.
ایران برنامه گسترده‌ای به صورت داوطلبانه برای تحقق اهداف اجلاس پاریس اعلام کرده است که از جمله می‌توان به بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر، افزایش بازده نیروگاه‌های حرارتی، کاهش تلفات شبکه‌های انتقال و توزیع نیروی برق، تبدیل نیروگاه‌های گازی به سیکل ترکیبی و تکیه بر تولید نیروگاه‌های تولید پراکنده اشاره کرد.
مدیرعامل وات ویند در ادامه گفت: ایران پس از امریکا، به‌عنوان دومین کشور صاحب فناوری اینولاکس محسوب می‌شود، اما کشور چین به تازگی این محصول را خریده و آغاز به کار کرده است. علاوه بر آن، کشورهای دانمارک و هلند نیز با خرید این فناوری، به زودی طرح‌های نیروگاهی را در این زمینه آغاز می‌کنند.
سه دهی در پایان گفت: «تولید انرژی پاک، ارزان و قابل اعتماد» شعار این شرکت است که دستیابی به همه این هدف‌ها با فناوری اینولاکس امکانپذیر شده است.
فاز نخست بزرگ‌ترین نیروگاه بادی خاورمیانه در منطقه کهک تاکستان استان قزوین بیستم مرداد ماه 1393 به بهره‌برداری رسید. این مزرعه بادی شامل هشت واحد نیروگاهی به ظرفیت تولید ۲۰ مگاوات انرژی پاک است و هر توربین بادی این نیروگاه نیز ۲٫۵ مگاوات ظرفیت دارد. هر دستگاه توربین بادی گروه مپنا در سرعت باد ۳٫۵ متر بر ثانیه تا ۲۵ متر بر ثانیه برق تولید می کند و در سرعت‌های باد کمتر و بیشتر از مقادیر یاد شده توربین از حرکت باز می‌ایستد.